ΧΡΟΝΙΕΣ ΑΡΡΩΣΤΕΙΕΣ

Οι μάχες δεν δίνονται μόνο μέσα στις γραμμές του γηπέδου, αλλά και έξω από αυτές. Αυτό καλώς ή κακώς είναι αξίωμα του πρωταθλητισμού. Και ο Απόλλων, ναι ο Απόλλων κάνει πρωταθλητισμό σε όλα του τα τμήματα. Είναι όμως ηλίου φαϊνότερο ότι το ταλέντο δεν φτάνει. Η ομάδα, τα τμήματά μας χρειάζονται προστασία...ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ.

Ο Απόλλων Σάββατο έπαιζε κόντρα στον ΠΑΟ για το πρωτάθλημα βόλλευ ανδρών. Αυτοί που κατέχουν το άθλημα ξέρουν καλύτερα από κάθε άλλον πόσο η διαιτησία δεν άφησε να διεξαχθεί το παιχνίδι με ίσους όρους. Στην Ελλάδα έχουμε το κακό να πιστεύουμε ότι οι μεγάλες ομάδες διακιούνται κατά κάποιον τρόπο εύννοια της διατησίας. Μα αν είναι κάποιος καλύτερος από εμένα ας έρθει να μου δείξει την κλάση του. Ας έρθει να με κερδίσει στα ίσια και εγώ θα τον χειροκροτήσω. Ο κόσμος του Απόλλωνα έχει αποδείξει ότι ξέρει να αναγνωρίζει αξίες. Εδώ όμως αυτές τις "αξίες" κάποιοι πάνε να μας τις επιβάλλουν με το έτσι θέλω.

Τα ίδια έγιναν την Κυριακή στο παιχνίδι ποδοσφαίρου κόντρα στον (άκουσον άκουσον) Αετό Σκύδρας. Και φυσικά δεν λέμε ότι αποδώσαμε σπουδαίο ποδόσφαιρο, και φυσικά δεν λέμε ότι η διαιτησία διαμόρφωσε το αποτέλεσμα. Αλλά να μας παίζει η διαιτησία ΚΟΝΤΡΑ με αντίπαλο τον Αετό Σκύδρας..αν μη τι άλλο δείχνει πόσο πλέον δεν μας υπολογίζουν. Και να ήταν η πρώτη φορά...Τα ίδια συνέβησαν και στο παιχνίδι με τα Μουδανιά πριν από 15 μέρες.

Δεν βλέπουμε φαντάσματα, ούτε είμαστε συνωμοσιολόγοι...άλλωστε τα ξέρετε όλοι, τα παραδείγματα είναι πολλά. Οι άνθρωποι του Απόλλωνα οφείλουν να προστατεύουν κάθε τμήμα της ομάδας, όπου και αν παίζει...οφείλουν να σεβαστούν τους κόπους τους δικούς τους αλλά και τους κόπους των προπονητών και των αθλητών της ομάδας. Δεν γίνεται να περιμένουμε να αποδώσουν το 100% των ικανοτήτων τους όταν ξέρουν, όταν τους έχει γίνει βίωμα ότι πολλές φορές πηγαίνουν σαν πρόβατα στη σφαγή.

Τα έχουμε πει και παλιότερα, αν θες να είσαι μέρος του συστήματος οφείλεις να παίξεις με τους κανόνες του. Και το σύστημα είναι λάκος λεόντων. Ο Απόλλων μπαίνει στην αρένα σας τους πρώτοχριστιανούς με το σταυρό στο χέρι και χωρίς κανένα άλλο όπλο πέρα από την πίστη του. Αυτά είναι ωραία και όμορφα για τα μυθιστορήματα, αλλά εδώ είναι η πραγματική ζωή και πρέπει να πάρουμε τα μέτρα μας, διαφορετικά τζάμπα κουραζόμαστε όλοι. Κανείς δεν μιλάει για σκοτωμούς και νταβατζιλίκια, αυτά είναι "προνόμια" άλλων ομάδων. Εμείς όμως έχουμε περάσει στο άλλο άκρο, αυτό του καρπαζοεισπράκτορα. Έρχονται τα χωριά στην Καλαμαριά και τους αντιμετωπίζουμε λες και πρόκειται για την Μπαρτσελόνα...

Σε λίγες μέρες ξεκινάει και το πρωτάθλημα μπάσκετ γυναικών. Η ομάδα μας πέρσι και ούσα νεοφώτιστη έκανε μια ονειρεμένη χρονιά και κατετάγη 4η στο πρωτάθλημα κερδίζοντας παράλληλα και την έξοδό της στην Ευρώπη. Ε αυτήν την "προίκα" οι υπέυθυνοι του τμήματος έχουν ιερή υποχρέωση να την προστατέψουν από κακές διατησίες. Αν ρωτήσετε τα κορίτσια φανταζόμαστε ακόμη θυμούνται εκείνο το παιχνίδι στην Αθήνα που έχασαν με το ζόρι ενώ στο γήπεδο έβρεχε καρέκλες. Ανοίξτε τα μάτια σας και μη μασάτε. Δείξτε πυγμή.

ΑΠΟΛΛΩΝ ΘΥΜΗΣΟΥ ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΑΖΙ ΣΟΥ