Απόλλων Καλαμαριάς

Μία ομάδα με μεγάλη ιστορία, από μία μεγάλη συνοικία με ιστορικές καταβολές από το 1926, δηλαδή μόλις τέσσερα χρόνια μετά την μικρασιάτικη καταστροφή, είναι ο Απόλλων Καλαμαριάς, που από τα τσαμούρια (λάσπες) βρέθηκε στα μεγάλα σαλόνια του ποδοσφαίρου. Το ποδόσφαιρο ήταν η απάντηση σε όλους όσοι αμφέβαλαν για την ποιότητα των ανθρώπων που εγκαταστάθηκαν στην τσαμουριά (φράση που στην αρχή ήταν ειρωνική, όμως αργότερα άρεσε και κέρδισε την εύνοια των ατόμων που ζούσαν στην περιοχή).

<a href="http://rossoneri.gr/gr/wp-content/uploads/2007/12/apollon-sfragida-idrysis.jpg" target="_blank" title="apollon-sfragida-idrysis.jpg"><img src="http://rossoneri.gr/gr/wp-content/uploads/2007/12/apollon-sfragida-idrysis.thumbnail.jpg" alt="apollon-sfragida-idrysis.jpg" align="left" height="110" width="140" /></a>Ο Απόλλων που ιδρύθηκε στις 13 Ιανουαρίου 1926, αντιμετώπιζε τότε προβλήματα και ζητήθηκε να βοηθήσουν οι πρόσφυγες. Αυτοί συμπαραστάθηκαν στους διοικούντες και η ομάδα σύντομα γιγαντώθηκε. Μετά το Β' παγκόσμιο πόλεμο το πρωτάθλημα στην Ελλάδα έγινε ενιαίο. Ο Απόλλων προσπάθησε να ξεφύγει από την μετριότητα και το κατάφερε το 1947, χρονιά που κέρδισε την άνοδό του για πρώτη φορά στην Α' εθνική. Τότε δεν υπήρχαν συμβόλαια και χρήματα. Μάλιστα, όταν τότε οι άσοι της ομάδας, Μουρατίδης, Καρπόζηλος και Κωνσταντινίδης πήγαν στον ΠΑΟΚ, ο πρόεδρος Νίκος Τρυπόπουλος, τους τιμώρησε με διετή αποκλεισμό, αν και δεν άνηκαν πλέον στη δύναμη του Απόλλωνα (εικονική τιμωρία) επειδή δεν μπορούσε να δεχθεί ότι άλλαξαν φανέλα.

<em><strong>"...Το έμβλημα του Απόλλωνα: «Μουσικο-μορφωτικός σύλλογος Απόλλων Καλαμαριάς» σημαίνει πριν και πάνω από όλα προσφυγιά, ξεριζωμός κι ελπίδα για επιστροφή στις χαμένες πατρίδες. Σημαίνει όμως και τέχνη, πολιτισμός, ψυχική και πνευματική καλλιέργεια. Τι καλύτερο, λοιπόν, για έμβλημα αυτού του συλλόγου από τον θεό της μουσικής, τον Απόλλωνα. Στο ήρεμο, χαμογελαστό, ευγενικό κι αγγελικό βλέμμα του καθρεφτίζεται η επιθυμία των Ποντίων να δημιουργήσουν ένα σύλλογο «κατ' εικόνα και ομοίωση» των ιδιοτήτων που είχε ο μυθικός θεός....</strong></em>
<strong><em>...Το κόκκινο συμβολίζει το αίμα των χιλιάδων προσφύγων που έχασαν τη ζωή τους στον Πόντο. Το μαύρο χρώμα συμβολίζει το πένθος. Το αιώνιο πένθος για το ξεριζωμό, για τις πατρίδες και για τις τόσες ζωές που χάθηκαν. Έτσι, από την αρχή της ίδρυσης του συλλόγου στην Καλαμαριά, καθιερώθηκε ως επίσημη αθλητική ενδυμασία του Απόλλωνα η «κοκκινόμαυρη»....</em></strong>
<em><strong>...η ποδοσφαιρική ομάδα του Απόλλωνα αποκλήθηκε από τους φιλάθλους των άλλων ομάδων “τσαμούρια” ενώ έμεινε ακόμα το σύνθημα των Καλαμαριωτών, παροιμιώδες για τα ελληνικά γήπεδα “Ο Απόλλων περιέχει δηλητήριον φοβερόν...”</strong></em>

από το βιβλίο του Γιώργου Βιβιλάκη "Απόλλων, ομάδα καρδιάς"

<a href="http://rossoneri.gr/gr/wp-content/uploads/2007/12/gipedo-kataskeui.jpg" title="gipedo-kataskeui.jpg"><img src="http://rossoneri.gr/gr/wp-content/uploads/2007/12/gipedo-kataskeui.thumbnail.jpg" alt="gipedo-kataskeui.jpg" align="left" height="130" width="150" /></a>Μέχρι και το 1952, ο Απόλλων αγωνιζόταν πότε στο γήπεδο του Αριστοτέλη, πότε στο γήπεδο του ΠΑΟΚ, ή στην αμερικάνικη σχολή και δειλά - δειλά άρχισε να σκέφτεται για το δικό του γήπεδο. Ο πόθος του για γήπεδο, απέκτησε βαθιές ρίζες και έγινε γεγονός με την παραχώρηση του χώρου του σημερινού γηπέδου το 1959 έκτασης 36 συνολικά στρεμμάτων. Από το 1976 άρχισε η νέα ανάκαμψη του με αποτέλεσμα να ανέλθει και πάλι στην Α' εθνική. Οι παίκτες του Απόλλωνα - πλέον - απασχολούσαν τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και άρχισαν να γίνονται μεταγραφές. Πήγαν νέα παιδιά, ενισχύθηκαν τα τμήματα υποδομής, δημιουργήθηκαν πολλά τμήματα άλλων ανθρώπων. Ο σύλλογος άρχισε πλέον να αποκτά μεγάλη δύναμη. Άρχισε πλέον να παίζει σημαντικό ρόλο στην τοπική κοινωνία της Καλαμαριάς. Σήμερα ο Απόλλων έχει φίλους και ετεροδημότες, οι οποίοι δημιούργησαν συνδέσμους. Το 1987 μπαίνει στο γήπεδο του. Οι παίκτες από τα ξερά και ξένα γήπεδα παίζουν για πρώτη φορά σε φυσικό χλοοτάπητα. Από τότε πέρασαν πολλές διοικήσεις και άφησαν χρέη. Ο Απόλλων άρχισε να παραπαίει. Ομως και πάλι βρέθηκε ο άνθρωπος (Αγγελόπουλος) πως ως ο από μηχανής Θεός, συμμάζεψε την ομάδα και της έδωσε την ώθηση να ξαναγυρίσει στα μεγάλα σαλόνια. Σήμερα αποτελεί ένα σεβαστό και υπολογίσιμο αντίπαλο στη Σούπερ Λίγκα και οι παίκτες του γίνονται αντικείμενο συζήτησης πολλών αθηναϊκών ομάδων.
<a href="http://rossoneri.gr/gr/wp-content/uploads/2007/12/016.jpg" title="016.jpg"><img src="http://rossoneri.gr/gr/wp-content/uploads/2007/12/016.thumbnail.jpg" alt="016.jpg" align="left" border="0" height="110" width="150" /></a> Ο Απόλλωνας απέκτησε το 1959 το τμήμα μπάσκετ. Ο Γιώργος Μελιάδης (Αμερικάνος), μάζεψε 45 αθλητές τους έβγαλε δελτίο και με πρώτο προπονητή τον Ανέστη Πεταλίδη δημιουργήθηκε η ομάδα. Εννέα χρόνια μετά την ίδρυση του ανδρικού τμήματος, προέκυψε και το γυναικείο. «Είχαμε μεγάλη αγάπη για την ομάδα και ήταν μεγάλη προσβολή η ήττα. Τότε οι φίλαθλοι μας ακολουθούσαν παντού», θυμάται ο παλαίμαχος βετεράνος του μπάσκετ, Παναγιώτης Βαφειάδης. Ο Απόλλων όλα αυτά τα χρόνια αντλούσε έμψυχο δυναμικό για τη στελέχωση των ερασιτεχνικών του τμημάτων από τα σχολεία, μέσω του Γιάννη Σεραφειμίδη που ήταν καθηγητής φυσικής αγωγής.
Το 1970 ιδρύθηκε το τμήμα βόλεϊ, ενώ 12 χρόνια νωρίτερα είχε ιδρυθεί το τμήμα στίβου. Οι αθλητές του ήταν υπολογίσιμοι αντίπαλοι. Στο γήπεδο της Καλαμαριάς η Κούκα Μεντελίδου κέρδισε το μαθητικό πρωτάθλημα τρέχοντας ξυπόλητη! Με τη φράση «Ο Απόλλων περιέχει δηλητήριον φοβερόν», που ηχεί στα αυτιά των Καλαμαριωτών, από τα πρώτα χρόνια της ίδρυσης του συλλόγου (υπάρχει και το τραγούδι), οι Καλαμαριώτες γνωρίζουν καλά ότι δεν τους τρομάζουν οι κακουχίες...